محمدرضاشهریاریدبیر تشکل احیاگری "تحول بنیادین"ارتباط کلامی با دیگران نقش مهمی در بهوجود آوردن هویت شخصی هر فرد در تعامل های اجتماعی دارد و همچنین در زندگی شخصی و حرفهای افراد تأثیر بسزایی دارد. با بهبود بخشیدن مهارتهای گفتگو میتوان بهسرعت با دیگران ارتباط مؤثر برقرار کرد، روی آنها تأثیرگذاشت و نزد دیگران دوستداشتنی تر و مقبولتر و قابل احترام بود و از سوی دیگر بددهنی و پرخاشگریهای کلامی که جزء لاینفک رفتارهای روزمرهی برخی افراد است، تحت تاثیر یادگیری، عصبانیت، ریشههای تربیتی یا خلقی است که در واقع نشان دهنده فقدان تاب آوری ایشان در گفت و گوست که به شرایط سنی یا اجتماعی خاصی هم محدود نمی شود و امکان بروز این رفتارها از دوران کودکی تا بزرگسالی وجود دارد، اما اینطور نیست که دلایل آن در همهی این شرایط یکسان باشد؛در فعالیت های اجتماعی و مدنی که معمولا افرادی با مهارتهای مشابه وارد یک عرصه میشوند و برای تحقق اهداف مشترک در کنار هم فعالیت میکنند،آنچه آنها را متمایز میکند مهارتهای گفتگو است،تاب آوری، ظرفیت بازگشتن از دشواری پایدار و ادامهدار و توانایی در ترمیم خویشتن است یعنی اینکه فرد بتواند قوام و سلامت روانشناسی خود را در تعاملات اجتماعی در مواجهه باآنچه مراد طبع وی نیست حفظ کند، ناسزا و دشنام از نوع پرخاشگری کلامی هستند و در جامعهای که معتقد به ارزشهای اخلاقی هستند مورد تایید قرار نمیگیرد؛به طور معمول ناسزاگویی یا ریشه در خشم و عصبانیت دارد و از شعلهور شدن خشم سرچشمه میگیرد و بعد از مدتی مبدل به عادت فرد می شود ؛فرد خشمگین به دلیل ناتوانایی در مهارکردن خشم خود، به رفتار زشتی چون فحاشی دچار میشود و باتکرار و استمرار آن، این رفتار به شکل عادت درمیآید و الب, ...ادامه مطلب